چکیده
چین با طراحی دکترین «رشته مرواریدها» و پیشبرد پروژه «یککمربند-یکراه» بهدنبال اعمال هژمونی بر منطقه جنوبشرق، جنوب و غرب آسیا و شمال آفریقا است. برای اینمنظور، چین جهت محافظت از خطوط ارتباطات دریایی خود در دریای چینجنوبی، تنگه مالاکا و حتی شمال اقیانوس هند، تنگه هرمز و خلیج فارس،«استراتژی تقویت توان دریایی» را درپیش گرفته است. در این میان، بندر گوادر و کریدور اقتصادی چین و پاکستان(سیپک) بهعنوان یکی از رشتههای مروارید، جایگاه مهمی در سیاست خارجی پکن دارد. درمقابل، هند با انعقاد پیمانهای نظامی و امنیتی با آمریکا و متحدان منطقهای خود، درصدد اعمال نفوذ و مقابله با دکترین چین برآمده است. پژوهش پیشرو با روش توصیفی-تحلیلی، در پی پاسخگویی به این سوال است که دکترین رشته مرواریدهای چین چیست و هند برای مقابله با آن، چه راهبردی در پیش گرفته است؟یافتههای پژوهش نشان میدهد هند بهمنظور مقابله با رشته مرواریدهای چین، علاوه بر تاسیس جناح تحلیلی و تحقیقی(راو)، اقدام به سرمایهگذاری در بندر«چابهار» و امضای توافقنامه با عمان برای حضور قدرتمند دریایی در بندر «دقم» کرده است. این اقدامات اگرچه هند را در موقعیت برتر و یا حتی برابر با چین قرار نمیدهد، اما با همکاری آمریکا ابزارهای لازم را برای به چالش کشیدن چین در اختیار دهلینو قرار می-دهد.
کلیدواژهها